Μέσα σε όλες τις διαφορές και τις ιδιαιτερότητες που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε ως άνθρωποι , υπάρχει αυτό το κοινό στοιχείο που μας ενώνει και μας υπενθυμίζει πως όσο ζούμε πάντα θα είμαστε «ένα».
Ένα στοιχείο που αρχίζει από το πρώτο λεπτό ύπαρξής μας και διανύει συνοδεύοντας μας, την διαδρομή της ζωής μέσα από ποικίλες μορφές, προσπερνώντας χαρακτήρες, ιδιοτροπίες και ιδιορρυθμίες, συνεχίζοντας μέχρι το τέλος...
Ανάσα η Πρώτη μας… της Ζωής, της Ξεκούρασης, της Απόλαυσης, της Ηδονής, της Κόπωσης, της Χαράς, της Αγανάκτησης, του Πόνου, της Ζεστασιάς, η Βαθιά ανάσα, η Γρήγορη, η Σύντομη, η Δύσκολη, η Πνιγμένη, της Αγάπης, του Άγχους, της Συγκίνησης, του Φόβου, της Ψυχής, της Αγωνίας, της Ανακούφισης, της Λύπης, της Ευτυχίας, της Ελευθερίας, της Απώλειας ...του Τέλους
Φωτογραφία: Πίνακας της πολυαγαπημένης Bridget Riley – Breathe 1966
Τραγούδι: Sia – Breathe me 2005
|
.jpg)
18 πλοηγήσεις:
Καλημέρα..Το κείμενο σου μου θύμισε το 2 του Παπαιώαννου..αυτή η ατέρμονη προσπάθεια του 1 να γίνει 2..Αυτό υπάρχει όντως απο τη πρώτη μας ανάσα.. Ωραίος τόσο ο πίνακας όσο και το τραγούδι. Καλό βράδυ.
kai mia diki mou anasa kathos to diavaza gia kalimera
Μια ανάσα που μας ενώνει ως τη στιγμή που θα την αφήσουμε για τελευταία φορά να βγεί απο τα χείλη μας...
όμορφο κείμενο
Την καλημέρα μου
@roadartist, αγαπημένη καλλιτέχνιδα μου του δρόμου συμφωνώ μαζί σου και είναι πολύ εύστοχος ο παραλληλισμός σου με το 2. (έχω γράψει και κάτι σχετικό συμπτωματικά ακριβώς ένα χρόνο πριν http://quantum-space.blogspot.com/2006/11/2.html)
Σ' ευχαριστώ και πάλι
@hasapi grammata, Σ' ευχαριστώ, μια καλημέρα με ανάσα χαμογελαστή και σε σένα. :)
@πνευμα, η ίδια ανάσα μπορεί να μιλήσει και να εκφραστεί εκ μέρους μας. Καλημέρα και σ' ευχαριστώ.
Ευχαριστώ για την παραπομπή σου στο παλαιότερο post σου, που αφορούσε το 2 του Δημήτρη Παπαιώαννου. Πολύ καλή η κριτική σου. Είχα παρακολουθήσει και εγώ πέρσι το 2 στο Παλλάς, αλλά δεν νομίζω να μπορούσα να το περιγράψω τόσο ωραία, όσο το έκανες εσύ. Χαίρομαι που άνοιξες αυτό το ελληνικό blog, γιατί φαίνεται οτι θα έχουμε πολλά να πούμε τελικά :)
ωραίο κείμενο!!!
και ωραία μουσική...
Δεν μου έρχεται κάτι πολύ ωραίο να πω, οπότε στέλνω την καλησπέρα μου και φιλιά!
μια ανασα....βαρεμαρας...ουφ
καλησπερα
..κι όπως λέει ο Πλούταρχος..ανάσα μου η ανάσα σου.. :)
νοιωθεις μονος
κανενας γυρω
...και τοσοι πολλοι
μοιραζεσαι
συν-υπαρχεις
...αλλα στο τελος
παντα μονος
Θα κρατήδω την ανάσα μου και θα βουτήξω,
θα ψάξω μέσα στα σκοτεινά νερά
να βρω το κλειδί που έχασα...
Τα πνευμόνια μου καίνε
κι ο αέρας που με λυτρώνει
είναι εν τέλει μολυσμένος...
Θα κρατήΣω την ανάσα μου και...( τα υπόλοιπα τα ίδια!!)
καλημερααααααα ξυπνησα λεμε
Σε θέματα τέχνης είμαι ατάλαντος και άσχετος.(σοβαρολογώ). Το συγκεκριμένο μου φαίνεται σαν barcode. :))
Πόλυ όμορφο και σοφό κείμενο!
Για το τραγούδι στα είπα προχθές. ;)
@roadartist, σ' ευχαριστώ και πάλι, το ήθελα να το κάνω καιρό τώρα, και είμαι κι εγώ σίγουρος πως έχουμε πολλά να πούμε.
@μετεωρίτης, αυτό που μου έγραψες αρκεί και σ' ευχαριστώ. Καθυστερημένη καλησπέρα κι από εμένα ;)
@skouliki, γιατί πάντα στο δικό μου blog πρέπει να βαριέσαι;;; τι πρέπει να κάνω πια!!! Την καλησπέρα μου αγαπητέ μεταξοσκώληκα.
@ilias, το λέει και ο Πλούταρχος, το λέμε κι εμείς όμως ε; Καλησπέρα
@stereotype, είναι πάντα πιο όμορφο όταν οι ανάσες είναι δίπλα δίπλα όμως δεν συμφωνείς;
@down the rabbit hole!, υπάρχει όμως και καθαρός αέρας με φρεσκότατο οξυγόνο (ακόμα)εκεί έξω. Πάρε μια βαθιά ανάσα αισιοδοξίας και θα το δεις.
@skouliki, ξύπνα σκουλήκι, ξύπνα!! Εγώ που δεν κοιμήθηκα όμως τι να πω;;;
@λακων, δεν χρειάζεται να έχει κανείς διδακτορικό για να έχει αντίληψη στην τέχνη. Barcode? barcode! είναι κι αυτό μια αντίληψη και πολύ εύστοχη μάλιστα.
@tasos, σ' ευχαριστώ και πάλι Τάσο, χαίρομαι ειλικρινά που σου άρεσε.. Κι εγώ το συγκεκριμένο το αφήνω στο repeat για ώρες ;)
Δημοσίευση σχολίου