Σβήσε το Φως

29 Μαρτίου 2008 έρχεται η ώρα που πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια και να κλείσουμε τα φώτα. Στις 8 το απόγευμα και για μία ώρα ο κόσμος θα συντονιστεί στην "Ώρα της Γης". Το Earth Hour είναι μια πρωτοβουλία που άρχισε για πρώτη φορά στις 31 Μαρτίου 2007 στο Σίντνεϊ της Αυστραλίας υπό την αιγίδα της WWF με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος από τις καταστροφικές κλιματολογικές αλλαγές και την υπερθέρμανση του πλανήτη. Αυτή η συγκριτικά μικρή - σε παγκόσμιο επίπεδο - συμμετοχή των 2μιση εκατομμυρίων ανθρώπων που έσβησε τα φώτα και έκλεισε τις περιττές ηλεκτρονικές συσκεύες είχε θεαματικά αποτελέσματα αφού η εξοικονόμηση ενέργειας όπως προέκυψε από σχετικές έρευνες ήταν σημαντικότατη. Στις 29 Μαρτίου 2008, η κοινή αυτή προσπάθεια παίρνει παγκόσμιες διαστάσεις αφού καλούνται να πάρουν μέρος όλες οι μεγαλουπόλεις της υφηλίου με την συμμετοχή 30 εκατομμυρίων πολιτών αλλά και χιλιάδων επιχειρήσεων. Με τις πρόσφατες ενοχλητικές διακοπές της ΔΕΗ στην ηλεκτροδότηση της χώρα μας, μια τέτοια προσπάθεια ενδεχομένως να ακούγεται οξύμωρη αλλά σε καμία περίπτωση δεν παύει να μας αφορά αφού η απειλή για το περιβάλλον συνεχίζει αδίστακτα. Καλώ λοιπόν τους όποιους ευαισθητοποιημένους να το διαδώσουν και να συμμετέχουν σε αυτόν τον κοινό αγώνα για το μέλλον του πλανήτη μας. 29 Μαρτίου 2008 - 8 μ.μ. ώρα Ελλάδος - Ώρα της Γης Για περισσότερες πληροφορίες Earth Hour 2008

Περίπατος στον μύθο

Λίγο ο καιρός, λίγο η βασανιστική διάθεση για εκδρομή και λίγο η τρέλα του "φύγαμε" της τελευταίας στιγμής, έγιναν οι αιτίες που με ώθησαν σε ακόμα μία απόδραση από την πόλη. Αυτή τη φορά, σε ένα μέρος που ήθελα εδώ και καιρό να επισκεφθώ και που δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία μέχρι... τώρα. Το "θέλω" όμως για ακόμη μια φορά αψήφησε τα όποια εμπόδια (χρόνου, κούρασης, απόστασης) και αποδείχθηκε κινητήρια δύναμη για να το πραγματοποιήσω. Προορισμός, Βόλος, και κατ' επέκταση το μαγευτικό Πήλιο. Χώρα του Ιάσονα των αργοναυτών και των κενταύρων ή και χώρα της φύσης, της παράδοσης και του τσίπουρου.. Στον Βόλο μυρίζει καλοκαίρι και μια βόλτα στην κατάμεστη από κόσμο παραλιακή επιβεβαιώνει πως εδώ το άγχος δεν φοριέται αλλά ούτε και φαίνεται να είναι προγραμματισμένο στις ανερχόμενες τάσεις της μόδας. Χρειάζεται λίγος χρόνος για να το συνηθίσουμε βέβαια αφού ακόμα και το ίδιο μας το περπάτημα, μας προδίδει απροκάλυπτα στο πλήθος. Η ελληνική επαρχεία όμως θα κάνει και πάλι το θαύμα της και θα μας εντάξει στους πιο ήπιους ρυθμούς της, τους ρυθμούς αυτούς που άλλες φορές ξεχνάμε και άλλες φορές ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε μέσα στην καθημερινότητά μας. Αφήνοντας τον Παγασητικό και την αμφιθεατρική πόλη που τον αγκαλιάζει ανηφορίζουμε προς τα πρώτα χωριά του μυθικού Πηλίου.Εδώ η φύση κυριολεκτικά ζωγραφίζει και η άνοιξη προσθέτει τις δικές της πινελιές.Εινοσίφυλλον το αποκαλεί δικαίως ο Όμηρος, μόνο που ο αέρας αυτός χαϊδεύει και τις αισθήσεις. Σε κάθε στροφή, το τοπίο μας μαγεύει όλο και περισσότερο. Ρυάκια, πηγές, κυκλάμινα, καταπράσινα μονοπάτια, κρεμασμένα χωριά στο πουθενά... μα πως είναι δυνατόν το Μήλον της Έριδος να ανταγωνιστεί αυτή την ομορφιά; Η διαδρομή συνεχίζεται με μικρές στάσεις στα παραμυθένια χωριά και η επιθυμία να μπορούσαμε να παγώσουμε τον χρόνο μας γίνεται όλο και πιο έντονη. Το φιλόξενο Πήλιο μας αποχαιρετά με ένα γλυκό ηλιοβασίλεμα και η τελευταία στάση της διαδρομής θα είναι στα τσιπουράδικα του Βόλου για την απαραίτητη τονωτική ένεση πριν τον δρόμο της επιστροφής. Φεύγοντας, υπόσχεση και όρκος να επιστρέψω στον μύθο με την πρώτη ευκαιρία.

Όαση τριημέρου

Μακριά από τριώδια και καρνάβαλους η δική μου όαση για το περασμένο τριήμερο στον κορινθιακό: Όαση συνοδευόμενη του μεγάλου Οδυσσέα Ελύτη: Ήλιος ο Πρώτος - IV Πίνοντας ήλιο κορινθιακό Διαβάζοντας όλα τα μάρμαρα Δρασκελίζοντας αμπέλια θάλασσες Σημαδεύοντας με το καμάκι Ένα τάμα ψάρι που γλιστρά Βρήκα τα φύλλα που ο ψαλμός του ήλιου αποστηθίζει Τη ζωντανή στεριά που ο πόθος χαίρεται Ν’ ανοίγει. Πίνω νερό κόβω καρπό Χώνω το χέρι μου στις φυλλωσιές του ανέμου Οι λεμονιές αρδεύουνε τη γύρη της καλοκαιριάς Τα πράσινα πουλιά σκίζουν τα όνειρά μου Φεύγω με μια ματιά Ματιά πλατιά όπου ο κόσμος ξαναγίνεται Όμορφος από την αρχή στα μέτρα της καρδιάς.

Μπλογκοπαίχνιδο μέρος 3ο - Το τραγούδι του "Σ'αγαπώ"

Jamais 2 sans 3 που λένε και οι Γάλλοι, και συνεχίζουμε με το 3ο μέρος των μπλογκ-ωωω-παίχνιδων μετά την ευγενικότατη πρόσκληση της "m" . Οι κανόνες έχουν ως εξής: "Διαλέγεις ένα ή δυο τραγούδια με τα οποία θα έλεγες το σ’ αγαπώ στον-ην σύντροφο σου ή κάποιον-α που σε ενδιαφέρει. Σε περίπτωση που επιλέξεις δύο κομμάτια, απαραιτήτως το ένα θα πρέπει να έχει αντρικά και το άλλο γυναικεία φωνητικά. Δεν υπάρχει περιορισμός ανάμεσα σε σόλο καλλιτέχνες ή γκρουπ, βάζετε ότι σας εκφράζει περισσότερο. Προσοχή, οι Prince και Mika θα θεωρηθούν γυναικείες φωνές οπότε αυτόματα η συμμετοχή σας κηρύσσεται άκυρη." Περιορισμένος από τους παραπάνω κανόνες οι επιλογές μου είναι οι παρακάτω: Πρώτο τραγούδι (με φόβο): I'm not in love... Δεύτερο τραγούδι (με θάρρος): The first time ever I saw your face... Εδώ φυσικά δεν χωράνε υστερόγραφα ούτε επεξηγήσεις μιας και τα τραγούδια μιλάνε μόνα τους :) Η σκυτάλη στους roadartist, utopia, natalia, surrealist, rain, lockheart, tovene592 και όλους όσους δεν έπαιξαν αλλά και σε όσους θέλουν να ξαναπαίξουν!