18/3/09

Αμαρτωλές κουκούλες


Η περιοδεία του σούπερσταρ Βενέδικτου ξεκίνησε!

Γιατί όταν ο πάπας παίρνει φόρα, παίρνει κατηφόρα!

Έτσι λοιπόν, ο δέκατος έκτος εκπρόσωπος της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας άρχισε την παγκόσμια τουρνέ του με πρώτη στάση το αμαρτωλό Καμερούν.

Μια χώρα με πάνω από 22 εκατομμύρια φορείς του Aids εκ των οποίων τα 9 στα 10 παιδιά παγκοσμίως αλλά και με 11,4 εκατομμύρια ορφανά.

Ερωτηθείς για το ζήτημα αυτό και κατ' επέκταση την επίσημη στάση της εκκλησίας ως προς την χρήση προφυλακτικών για πρόληψη κατά του ιού, ο ποντίφιξ δεν δίστασε για πρώτη φορά στην 4ετή προεδρεία του να πάρει θέση λέγοντας πως τα "Προφυλακτικά δεν είναι η λύση" προσθέτοντας μάλιστα πως αυτά "μόνο επιδεινώνουν την κατάσταση".

Ωστόσο, ο 81χρονος σούπερσταρ δεν μίλησε με απλά με λόγια του αέρα αφού όπως τόνισε έχει ήδη βρει την λύση!

Η μόνη λύση κατ' αυτόν λοιπόν είναι η "πνευματική αναγέννηση" αλλά και η "πρόληψη μέσω της διδασκαλίας της εκκλησίας"

Και αφού τάχθηκε και αυτός κατά της δικιάς του αμαρτωλής "κουκούλας" πρόσθεσε πως η καθολική εκκλησία ήταν και θα είναι πάντα στην πρώτη γραμμή για την καταπολέμηση της μάστιγας του Aids.

Για τους όποιους υποψήφιους αλλά και ενδιαφερόμενους κουκουλοφόρους όπως και για οδηγίες χρήσης αυτής, προτείνω ανεπιφύλακτα την παρακάτω διεύθυνση: God is a Girl .

13/3/09

Η ταξιδιωτική οδηγία της τσάντας



Μάλλον είναι η πρώτη φορά που θα συμφωνήσω με ταξιδιωτική οδηγία του State Department, και πιο συγκεκριμένα, αυτή που κήρυξε το Σύνταγμα επικίνδυνη περιοχή.

Ε ναι λοιπόν αγαπητοί μου Αμερικάνοι, έχω πλέον κάθε λόγο να συμφωνήσω μαζί σας, το Σύνταγμα θέλει προσοχή γιατί πράγματι είναι επικίνδυνο να κυκλοφορείς μέρα μεσημέρι.

Ο λόγος;

Ηλιόλουστη μέρα και κατηφορίζω με την θεία μου στον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου με προορισμό το Σύνταγμα.

Σε ανυποψίαστη στιγμή και από την άκρη των ματιών μου αντιλαμβάνομαι μια τσάντα να κατευθύνεται με δύναμη πάνω στην θεία μου. Την χτυπάει και ακολουθεί και δεύτερο χτύπημα, μα και τρίτο! Πριν προλάβω να αντιδράσω ακούω την επικίνδυνη 50χρόνη γυναίκα να φωνάζει "Are you threatening me? yes you are threatening me ma'me, you are, oh yes you are ma'me".

Της φωνάζω "HEY, You better watch it or else I'll call the pol.." αλλά μάταια, αφού συνεχίζει να ουρλιάζει "No, you watch HER sir, she's threatening me, she is, look at her"....
Μάρτυρές μας ένα γκρουπ Κινέζων εκ των οποίων 2-3 βγάζουν φωτογραφίες και κάποιοι Έλληνες ιδιοκτήτες καταστημάτων της περιοχής. Ο ένας από αυτούς μάλιστα, μας λέει πως αυτή η Αμερικάνα είναι μέρες εκεί και επιτίθεται με την τσάντα της σε διάφορους περαστικούς... και πως "κανείς δεν την μάζεψε..."

Απομακρυνόμαστε πολιτισμένα και οι φωνές της χαμηλώνουν... ενώ η θεία σιγά σιγά ξεπερνάει το σοκ κάποιες μελανιές στο χέρι της της το θυμίζουν. Παρ' όλα αυτά, επιμένουμε και παραμένουμε στο Σύνταγμα για τον καφέ μας.

Ταξιδιωτική οδηγία λοιπόν;
Ταξιδιωτική οδηγία στους Έλληνες πολίτες να αποφεύγουν Αμερικάνους στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας Συντάγματος.

17/2/09

Επειδή μας ενδιαφέρει και μας αφορά


Τετάρτη 18/2 θα εκδικαστεί η γνωστή σε όλους μας υπόθεση του Αντώνη Τσιπρόπουλου του blogme.gr.

Ο καιρός γαρ εγγύς λοιπόν... συγκεκριμένα αύριο, για μια υπόθεση που θεωρώ σημαντικότατη ως προς το μέλλον της ελευθερίας του λόγου της "ελληνικής" μπλογκόσφαιρας και κατ' επέκταση όλων μας.

Για περισσότερες πληροφορίες :

- Blogme

Για πρόσφατη παρόμοια υπόθεση :

- Sync

Και μην ξεχνάμε, Το Blogging σκοτώνει την λογοκρισία!

11/2/09

ξεχωρίζω το "κακό"

Την ίδια περίοδο που οι συνθήκες φυλάκισης στις Ελληνικές φυλακές οπού ακόμα και τα πιο απλά ανθρώπινα δικαιώματα των φυλακισμένων είναι ανύπαρκτα, αρχίζει να προβάλλεται μια διαφήμιση για το "εκλεκτό" ελαιόλαδο της Άλτις.

"μακάρι να μπορούσες να ξεχωρίσεις το καλό" συγκρίνοντας ένα παιδί δίπλα σε έναν φυλακισμένο με χειροπέδες.

Και αν δεν έφτανε μόνο αυτό το οξύμωρο, την ίδια ακριβώς περίοδο ξεκινά και η απεργία "πείνας" των φυλακισμένων...

Συγχαρητήρια στην σύγχρονη Ελληνική διαφήμιση, πρέσβειρα της παιδείας και του ανθρωπισμού, που καταφέρνει να μας διδάξει το "καλό" σε μια τόσο δίκαια και ευαίσθητη εποχή.

24/1/09

Σε άσπρο και σε μαύρο

Αναμφισβήτητα το χρώμα παίζει μεγάλο ρόλο στην ψυχολογία μας αλλά και πολλές φορές στην ίδια την συμπεριφορά μας. Οι γνωστές έρευνες μιλούν για το κίτρινο να αντιπροσωπεύει και να προκαλεί θλίψη, το μπλε την γαλήνη, το κόκκινο το πάθος κλπ κλπ.
Είναι όμως τόσο ισχυρό ώστε να καταφέρνει να επηρεάσει την γενικότερη διάθεσή μας; Είμαστε τελικά τόσο δέσμιοι αυτής της κατηγοριοποιήσης των χρωμάτων;
Μπορεί το χρώμα να καθορίσει ένα συναίσθημα;
Τι θα γινόταν αν θα μπορούσαμε να δούμε τα πράγματα γι αυτό που είναι ανεξάρτητα από την απόχρωσή τους;
Στο προηγούμενο ταξίδι μου στην ίδια την χώρα των έντονων χρωμάτων, επιχείρησα να παίξω λίγο με αυτή την θεωρία αφαιρώντας το χρώμα τραβώντας κάποιες ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Συγκρίνοντας αυτές τις εικόνες με τις υπόλοιπες κατέληξα στο συμπέρασμα πως τελικά το χρώμα είναι μόνο όσο ισχυρό όσο εμείς το θέλουμε, η μάλλον όσο εμείς οι ίδιοι το αφήνουμε... να είναι.
Το αληθινό συναίσθημα δεν έχει χρώμα.

Φωτογραφίες : Ισπανία, Οκτώβριος 2008
Τραγούδι : Colorblind