30/1/08

Σε κάποιο έργο θεατές


Με ένα μόνο πάτημα του κουμπιού και στην οθόνη ξεδιπλώνεται ένας άλλος κόσμος.
Ένας κόσμος που φαντάζει εξωπραγματικός αλλά και τόσο τραβηγμένος που πολλές φορές σε κάνει να αμφισβητείς την ύπαρξή του.
Όχι δεν πρόκειται για ταινία επιστημονικής φαντασίας ούτε μυθιστόρημα εικονικής πραγματικότητας, ο κόσμος αυτός δυστυχώς είναι υπαρκτός.
Ένα αληθινό και ζωντανότατο θρίλερ που μας αναγκάζει αναπόφευκτα να συμμετέχουμε, είτε ως κομπάρσοι είτε ως απλοί θεατές.

Και όλα αυτά μέσα από μια τετραδιάστατη προβολή μιας και η τρισδιάστατη δεν αρμόζει πια για τόσο βάθος. 4D λοιπόν, με τα 4 "Δ" που ακούμε να επαναλαμβάνονται συνεχώς το ένα δίπλα στο άλλο. Διαφθορά, Διαφάνεια, Δικτατορία, Δημοκρατία. Οξύμωρο, αν σκεφτεί κανείς το πόσο αρμονικά καταφέρνουν να δένουν μεταξύ τους.

Και αν κάποιος αποφασίσει πως δεν θέλει να συμμετέχει σ' αυτή την κινηματογραφική παράνοια τι κάνει; πατάει πάλι το κουμπί για να αλλάξει κανάλι η απλά απενεργοποιεί την οθόνη; Δοκιμασμένο κι αυτό αλλά τελικά καταλήγω πως δεν αλλάζει και τίποτα αφού κατά βάθος γνωρίζω πως το θρίλερ εξακολουθεί να παίζεται και εκτός οθόνης.

Είναι όμως μια πολυποίκιλη και καλοστημένη παραγωγή, αυτό οφείλω να το παραδεχτώ.
Βίντεο, σκάνδαλα, ψέμματα, μαχαιρώματα, πλοκές, εγκλήματα, απάτες, εξουσία και βρωμιά σε ένα πολυμορφικό σενάριο με πρωταγωνίστρια ποίαν άλλη από την εθνική μας σταρ, την ίδια την Διαφθορά.

Δράση και δράμα αλλάζουν θέση διαδοχικά σαν να πηδάμε από επικίνδυνα μπαλκόνια πάνω στο εθνικό πένθος για τα χαμένα ράσα και εναλλακτικά από τις σταυροφορίες του θρόνου πάλι πίσω στις κατηγορίες και στις δακρύβρεχτες απολογίες.

Και παρόλο που δεν με αγγίζουν τα μπαλκόνια όπως δεν με στεναχωρούν τα ράσα δεν παύω να τους αναγνωρίζω την σημαντικότατη συνεισφορά τους στην καθημερινή μας ταινία τρόμου. Άλλωστε είναι χάρη σε τέτοιους πρωταγωνιστές όπως και σε πολλούς άλλους που το εφιαλτικό αυτό σενάριο παραμένει δυνατό.

"Ανακαλύψτε τις Αισθήσεις σας" μας προβάλει ως διαφημιστική καμπάνια η Εθνική εταιρεία παραγωγής. Εύστοχη καμπάνια αφού πράγματι ανακαλύπτω όλο και πιο έντονα την αίσθηση της ντροπής.

Μια ντροπή που με κυριεύει κάθε φορά που θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια και την χαρακτηριστική δήλωση / ερώτηση από τους ενθουσιασμένους ξένους συμμαθητές μου "θα πρέπει να είσαι πολύ περήφανος που είσαι Έλληνας ε;" και εγώ τους απαντούσα καταφατικά.

Η ίδια ντροπή που μου κόβει τα πόδια όταν ακούω την έκφραση "Ελλάδα λίκνο του Πολιτισμού" γιατί αν τελικά γεννήθηκε εδώ ο πολιτισμός πολύ φοβάμαι πως εδώ αργοπεθαίνει.

25/1/08

Ποιητικές αναμνήσεις

Μετά την ευγενικότατη πρόσκληση των Roadartist και Surrealist καταθέτω κι εγώ ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα.


ΚΟΙΜΗΣΟΥ (Νανούρισμα για έναν Καθρέφτη)

Κοιμήσου
Μη φοβάσαι το βλέμμα
Το περιπλανώμενο.

Κοιμήσου


Ούτε η πεταλούδα
Ούτε ο λόγος,
Ούτε η κρυφή αχτίδα
της κλειδαριάς
Δε θα σε αγγίξουν.


Κοιμήσου

Όπως η καρδιά μου,
Έτσι κι εσύ,

Καθρέφτη μου.

Κήπος όπου ο έρωτας
Ελπίζει σε μένα.

Κοιμήσου άφοβα,
Μα ξύπνα,

Όταν θα σβήσει το στερνό

Φιλί πάνω στα χείλη μου.

Federico Garcia Lorca (1898 - 1936)

Ο Λόρκα είναι ένας μοναδικός καλλιτέχνης που μέσα από τα γραπτά του σημάδεψε, μάγεψε και ενέπνευσε μεγάλους ποιητές όπως τον δικό μας Ελύτη και που παραμένει κατά την γνώμη μου ως ο σημαντικότερος λυρικός υπερρεαλιστής του τελευταίου αιώνα. Ο Ματωμένος Γάμος, Γέρμα, Η Σονέτα του Σκοτεινού Έρωτα και πολλά άλλα θεατρικά και λογοτεχνικά έργα του, άλλα μελοποιημένα, άλλα διασκευασμένα, συνεχίζουν να ζουν και να μας κρατάνε συντροφιά μέχρι και σήμερα. Ο Ισπανός συγγραφέας, ποιητής, μουσικός και ζωγράφος δολοφονήθηκε στις 19 Αυγούστου 1936 στην Γρανάδα κατά την διάρκεια του Ισπανικού εμφύλιου από φασίστες υποστηρικτές του Φράνκο.

Με την σειρά μου προσκαλώ όλους όσους αγαπάνε την ποίηση αλλά και όσους θέλουν να ανακαλύψουν την μαγεία της να συμμετέχουν στο μπλογκοπαίχνιδο!

9/1/08

Μη κοιμηθεί κανείς

Η συγκεκριμένη ανάρτηση είναι αφιερωμένη αποκλειστικά στα όνειρα.
Στα όνειρα τα οποία μας ταξιδεύουν, μας χαμογελούν και μας χαρίζουν αισιοδοξία.
Σ' αυτά τα όνειρα που πολλές φορές είναι πολύ πιο δυνατά από την πραγματικότητα.
Και όσο θα υπάρχουν τέτοια όνειρα Nessun Dorma - Κανείς δεν θα "κοιμάται".

4/1/08

Νούμερα


Και ενώ το 8 διαδέχεται το 7 όπως το 9 θα διαδεχθεί το 8, τα χρόνια περνούν δίπλα μας σαν νούμερα.
1η Ιανουαρίου, οριοθετημένο σημείο εκκίνησης οπού και η πλειοψηφία μας θα κάνει την ανασκόπηση του 7 αλλά και τις προβλέψεις της για το 8 σαν μια προσωπική απογραφή / παραγγελία.
Φέτος έχουμε 8, άρα μας δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία να κάνουμε ο,τι δεν κάναμε, να διορθώσουμε, να αλλάξουμε, να καλυτερέψουμε, να βάλουμε στόχους... Απολογισμοί και αποφάσεις, όλα χωρισμένα και καταταγμένα ημερολογιακά ξεκινώντας πάντα από το ίδιο σημείο εκκίνησης! όχι πριν, όχι κατά την διάρκεια της χρονιάς.
Γιατί όμως να μην αλλάζουμε και τις μέρες με τον ίδιο ακριβώς τρόπο;
Γιατί να μην εκμεταλλευόμαστε το χθες για να φτιάξουμε το σήμερα και κατά συνέπεια να αλλάξουμε το αύριο;
Πως είναι δυνατόν η ανάγκη του απολογισμού αλλά και της αλλαγής, της ανανέωσης και της ελπίδας να παρουσιάζεται μόνο μία φορά τον χρόνο;
Μια αριθμημένη περίοδος γίνεται αιτία κινήτρου για διόρθωση αλλά και επίλυση απλών καθημερινών πράξεων.
Εύχομαι χρόνια καλά και καθημερινά σε όλους